اعتراضات کارگران معدن همکار شرکت زغال سنگ راور واقع در کرمان، نسبت به پرداخت ناقص حق بیمه و عملی نشدن وعده و وعیدهای مسئولان کماکان ادامه دارد.
بنا به گزارش منابع خبری محلی، بیمه تعداد زیادی از کارگران معدن همکار شرکت زغال سنگ راور، در زمان پیمانکاری این معدن به طور ناقص پرداخت شده و اکنون این کارگران را با مشکلاتی مواجه کرده است.
این موضوع مربوط به سال ۸۹ است و در آن زمان پیمانکاران این معدن، بیمه‌های کارگران را کامل پرداخت نکرده‌اند؛ به عنوان مثال به جای ۳۰ روز کار کارگران در ماه، بیمه مفید ۲۵ روز برای آنها واریز شده است و یا در مواردی پرداخت نشده یا ناقص پرداخت شده است.
اعتراضات کارگران معدن همکار شرکت زغال سنگ راور طی این سال‌ها همواره ادامه داشته است؛ اما در مقاطع زمانی متفاوت وعده حل این مشکل به کارگران داده شده است.
در ادریبهشت ماه سال ۹۹، یکی از خواسته‌های کارگران شرکت زغال سنگ راور که چندین روز اعتراض آنها ادامه داشت، همین موضوع عدم پرداخت بیمه کامل کارگران طی سال‌های گذشته بود.
اعتراضات کارگران معدن همکار که به صورت شبانه‌روزی ادامه داشت، در نهایت با وعده مسئولین برای حل مشکل آنها خاتمه یافت، اما تاکنون آن وعده‌ها عملی نشده و اعتراضات کارگران همچنان ادامه دارد.
تعداد زیادی از این کارگران سالیان است که در معدن مشغول به کار هستند و به دلیل سختی و مشقت کار در معادن، اکنون فرسوده شده‌اند.
یکی از کارگران که سابقه ۲۰ سال کار در معدن را دارد، می‌گوید: «پس از سال‌ها کار کردن با مشکلات تنفسی و درد مفاصل مواجه شده‌ام و دیگر توان کار کردن ندارد؛ در حالی که بایستی تاکنون بازنشسته می‌شدم.»
البته این مشکل بسیاری از کارگران معدن همکار است و به گفته خودشان، اگر مشکل پرداخت کامل بیمه آنها حل شده بود، اکنون می‌توانستند بازنشست شوند.
بنا به گفته منابع کارگری در معدن همکار، پس از رفتن مرتاض مدیرعامل سابق این شرکت که در نتیجه اعتراضات کارگران صورت گرفت، نیک‌طبع مدیریت شرکت را عهده‌دار شد و در جمع کارگران وعده پیگیری موضوع پرداخت بیمه کامل کارگران را داد.
روابط عمومی شرکت زغال سنگ راور مدعی است که در حال حاضر موضوع در سازمان تامین اجتماعی در حال بررسی است.
اما آن طور که کارگران می‌گویند، موضوع به این سادگی نیست؛ چرا که به گفته حسینی مدیرکل تامین اجتماعی استان، در جلساتی که با مدیران شرکت زغال سنگ و اداره کار داشته است، عنوان کرده که کارگران مستنداتی مبنی بر کارکرد خود در شرکت را ارائه دهند تا روند کار آنها پیگیری شود.
وی ادامه می‌دهد: «در صورتی که کارگران مستنداتی مبنی بر کارکرد خود نداشته باشند، موضوع باید از طریق ماده ۱۴۸ قانون کار پیگیری شود که در هیئت‌های اداره کار بررسی شود.»
به دنبال چنین اظهاراتی کارگران گفته‌اند: «هیچ مدرکی از انجام کار به ما داده نشده است و پیمانکاری که تحت مسئولیت او کار می‌کردیم، سندی به ما نداده است که بخواهیم آن را ارائه کنیم.»
آن چنان که مشخص است کارگران حتی سال‌های قبل از ۸۴ فیش حقوقی نیز نداشته‌اند و به نظر می‌رسد از این راه برای رسیدن به حقوق کارگران راه به جایی نمی‌برد و وعده‌های که از طرف مسئولان به کارگران داده می‌شود، در واقع بی‌پشتوانه و توخالی است.
براساس گزارش منابع کارگری، راه دیگری که قرار است برای حل مشکل کارگران زغال سنگ راور صورت گیرد، پیگیری شرکت زغال سنگ و صندوق فولاد از طریق وزارت کار است که آن هم مشخص نیست که در نهایت به نتیجه‌ای خواهد رسید یا خیر.
اما آن چه مسلم است و بایستی به عنوان مبنا در نظر گرفته شود، این که حقوق کارگران ضایع شده و سالیان است جهت احقاق این حق قانونی به اعتراضات‌شان ادامه می‌دهند.
البته اگر مسئولان اراده‌ای جهت حل مشکلات کارگرانی که بسیاری از آنها بایستی هم اکنون بازنشست شوند و از سوی دیگر با مشکلات زیادی مواجه هستند، داشته باشند با یک تصمیم می‌توانند خواسته کارگران را از شعار و وعده به عمل تبدیل کرده و مشکلی که سالیان با آن دست و پنجه نرم می‌کنند را حل نمایند.
