به گفته بازنشستگان کارگری، به‌مدت ۳۰ سال، یک‌سوم حقوق ماهانه ما به صندوق تامین اجتماعی واریز شده است. تا بتوانیم در دوران کهولت، از سود و ارزش افزوده آن بهره برده و زندگی حداقلی داشته باشیم. اما «چرا این ذخیره ما بر باد رفته است که حتی نصف خط فقر، مستمری نمی‌گیریم»!
بعضی از رسانه‌ها خط فقر را ۹ میلیون تومان اعلام کرده‌اند. اما به گزارش بسیاری از کارشناسان اقتصادی خط فقر بیش از ۱۱.۵ میلیون تومان است . با این خط فقر، کارگران بازنشسته با حقوق‌های یک سوم زیر خط فقر فقط توان تامین مخارج ۱۰ روز از ماه را دارند.
اعتراضات بازنشستگان تامین اجتماعی طی دو سال گذشته اوج تازه‌ای گرفته است. این روزها در نزدیک سال جدید و عید، بی‌پولی و وضعیت سخت معیشتی آنها را به‌ستوه آورده است. هر هفته شاهد اعتراضات آنها در بسیاری از شهرهای ایران هستیم. دولت رئیسی نیز در یک اقدام ضدمردمی جواب معترضان را با پس گرفتن طرح همسان‌سازی حقوق داد.
بازنشستگان کارگری می‌گویند ارزش افزوده پرداخت یک‌سوم حقوق ما طی ۳۰ سال خدمت به صندوق تامین اجتماعی را چه کسانی بالا کشیدند؟
آنها می‌گویند سی سال از حقوق ما در دوران فعالیت بابت بیمه به صندوق‌های بازنشستگی سرازیر شده است. اما اکنون در سن پیری که نیازمند آن هستیم، معلوم نیست این پول‌های انباشه شده کجا رفته است؟
البته این را مدیران و مقامات صندوق بازنشستگی طی این سالیان از جمله شستا که با این پول‌ها، سرمایه‌ها و دارایی‌هایی کلانی به جیب زده‌اند، باید جواب دهند.
از سوی دیگر دولت رئیسی طرح همسان‌سازی را از مجلس پس گرفت. این درحالی است که در بخشی از ماده ۱۱۱ قانون تامین اجتماعی آمده است: «افزایش سالانه مستمری بازنشستگان نباید از افزایش حداقل مزد شاغلان مصوب شورایعالی کار کمتر باشد».
به گفته یکی از کارگران بازنشسته، به‌مدت سی سال یک‌سوم حقوق ماهانه ما به صندوق تامین اجتماعی واریز شد. تا بتوانیم در دوران کهولت، از سود و ارزش افزوده آن بهره برده و زندگی حداقلی خود را بگذرانیم.
او سپس می‌پرسد: «چرا این ذخیره ما بر باد رفته است که حتی نصف خط فقر مستمری نمی‌گیریم!»
یک عضو هیات مدیره کانون بازنشستگان تهران با اشاره به سود این سرمایه ذخیره شده می‌گوید:
«کارشناسان حسابداری بیایند محاسبه کنند که ذخیره این پول در بانک، بعد سی سال، چقدر سود ماهانه داشت؛ حالا نصف این مبلغ را به بازنشستگان نمی‌پردازند.»
بازنشستگان کارگری صدقه نمی‌خواهند
وضعیت معیشتی بازنشستگان کارگری که بیش از ۶۵ درصد آنها با حقوق‌های ۴ میلیون تومان، یک‌سوم خط فقر زندگی می‌کنند، به نقطه بحرانی رسیده است.
در چنین شرایطی، عیدی بازنشستگان کارگری، فقط یک میلیون و ۶۰۰ هزار تومان واریز شد.
اما آنها می‌گویند: «ما بازنشستگان سال‌ها ثروت‌مان را در سازمان تامین اجتماعی انباشته کرده‌ایم تا در زمان پیری زندگی خوبی داشته باشیم؛ بنابراین صدقه نمی‌خواهیم. اگر دستمزدمان براساس خط فقر پرداخت شود و از مزایای مزدی عادلانه از جمله عیدی کارگری بهره‌مند شویم، دیگر نیازی به مطالبه پول و صدقه به این شکل نخواهیم داشت.»
بازنشستگان می‌پرسند: «سهم ما بازنشستگان از ثروت‌های ملی چقدر است؛ چرا رانت‌خوران و یک درصدی‌ها در ویلاهای افسانه‌ای شمال شهر با خدم و حشم فراوان زندگی کنند و صاحبِ همه چیز باشند اما ما نود و نه درصدی‌ها، «هیچ» نداشته باشیم!»
علی اکبر عیوضی (عضو هیات مدیره کانون بازنشستگان تهران)، خطاب به تصمیم‌گیرندگان مزدی در شورایعالی کار می‌گوید:
«تصمیم‌سازان مزدی، آنهایی که برای حقوق بازنشستگـان کارگری تصمیم می‌گیرند، چه در شورایعالی کار و چه در سطوح مدیریتی سازمان تامین اجتماعی، بیایند پاسخ بدهند که با چه مبلغی یک بازنشسته می‌تواند فقط شکم خانواده خود را سیر کند. هزینه‌هایی مثل مسکن و درمان را کنار می‌گذاریم، اعتراف کنند خودشان با چه مبلغی می‌توانند یک ماه شکم خانواده را سیر کنند؛ از سوء تغذیه بپرهیزند؛ بگویند حقوقِ حداقلی چقدر باید باشد که بیش از این شرمنده خانواده‌هایمان نباشیم؟ الان هزینه خوراکی‌های یک خانواده بازنشسته، لااقل یک و نیم برابر حداقل مستمری است.
برنج یک کالای اساسی در سفره خانواده‌های ایرانی است، اردیبهشت امسال کیلویی ۱۸ هزار تومان بود، حالا در پایان سال، کیلویی ۹۰ هزار تومان شده است. روغن نباتیِ ۵ کیلویی از ۲۵ هزار تومان اردیبهشت، به ۱۰۰ هزار تومان در پایان سال رسیده؛ همین‌ها را جمع و تفریق کنید تا ببینید تورم خوراکی‌ها در سال جاری، بیش از ۴۰۰ درصد بوده؛ حالا بیایند بگویند حقوق عادلانه واقعاً چقدر باید باشد؟»