روز دوشنبه ۱۳ بهمن ماه ۹۹، تجمع اعتراضی کارگران روزمزد زاهدان، در اعتراض به مشکلات شغلی و معیتشی، در برابر سازمان تامین اجتماعی این شهر برگزار شد.
کارگران روزمزد زاهدان، با در دست داشتن دست‌نوشته و بنرهایی که بر روی آنها نوشته شده بود: «فریاد کارگران گرسنه»، «انقلاب گرسنگان» و «بیکاریم»، اعتراض خود نشان داده و به بیان مشکلات خود پرداختند.
یکی از این کارگران معترض می‌گوید: «ما کارگر هستیم، بیکاریم، از صبح تا بعدازظهر بیکار هستیم. هر چه این طرف آن طرف می‌دویم در نهایت درآمدمان از نان شب‌مان بیشتر نمی‌شود.»
وی ادامه می‌دهد: «ما بچه داریم بچه‌هایی که نیاز به شیرخشک دارند، کرایه‌نشین هستیم، اما هر چه دنبال کار می‌رویم، کاری نیست و یا در نهایت کار با مزد کم پیدا می‌شود؛ ۵۰ هزار تومان تا ۱۰۰ هزار تومان که نان شب ما هم نمی‌شود.»
این کارگر روزمزد زاهدانی افزود: «صبح تا شب بیکار سر این فلکه می‌ایستیم، نه بیمه داریم و نه کاری برایمان پیدا می‌شود، مگر این که یک گوشه‌ای بنشینیم و گدایی کنیم.»
یکی دیگر از کارگران، به وضعیت سخت معیشتی همکارانش اشاره کرده و می‌گوید:
«کارگران از لحاظ مالی مشکلات زیادی دارند، درآمدشان کفاف نمی‌کند. حقوقی که اینها درمی‌آورند برای دو سه روز هفته کفاف نمی‌دهد.»
وی ادامه می‌دهد: «این کارگران در هفته شاید دو یا سه بار بتوانند کار پیدا کنند؛ از لحاظ بیمه نیز هیچ‌گونه بیمه‌ای ندارند، آنها حتی برای خرید یک نان و گوجه نیز مشکل دارند.»
وی از مسئولان می‌خواهد که به این کارگران زحمت‌کش سرکشی کرده و درد دل آنها را گوش کنند که چه مشکلاتی دارند، چه از لحاظ مالی و چه از لحاظ تامین اجتماعی که هیچ دفترچه‌ای ندارند.
لازم به یادآوری است که روز دوشنبه ۶ بهمن ماه ۹۹، نیز کارگران روزمزد ساختمانی زاهدان در محل کار خود، دست به اعتصاب و تجمع اعتراضی زده بودند.
این کارگران، دلیل اعتصاب و تجمع اعتراضی خود را بیکاری و نداشتن امنیت شغلی عنوان کرده و گفته بودند که به دلیل شیوع کرونا، علاوه بر این که از کار بیکار شده‌اند، دولت نیز در این باره هیچ حمایتی از آنها نمی‌کند.
