روز پنجشنبه ۱۸ دی ماه ۹۹، خبر جان باختن ۳ کارگر در بوئینزهرا، بر اثر سقوط در دیگ روغن منتشر شد که دو کارگر قروهای بودند. اکنون پس از این حادثه، در این گزارش به بررسی وضعیت کارگران کردستان پرداخته شده است.
یک فعال صنفی کارگران قروه در کردستان و نماینده کارگران بیکار شده فولاد زاگرس، به وضعیت کارگران کردستان پرداخته و میگوید: «اگر کارگران در قروه شغلی برای انجام کار داشتند و فرصتهای شغلی آنها از بین برده نمیشد، جوانان مجبور به مهاجرات به استانها و شهرهای دیگر برای یافتن کار نبوده و شاهد چنین حوادثی نمیشدیم.»
وی با اشاره با حادثه جان باختن ۳ کارگر در بوئینزهرا که در دیگ بخار سقوط کرده و جان خود را از دست دادند، میگوید: «دو نفر از این کارگران اهل قروه کردستان بودند؛ اگر در شهرستانهای مرزی و محروم همچون قروه، اشتغالزایی صورت میگرفت و فرصتهای شغلی که وجود داشت را از بین نمیبردند، شاهد چنین اتفاقاتی نبودیم.»
این فعال کارگری، به ۴۰۰ کارگر بیکار شده فولاد زاگرس و سختیهایی که بعد از تعطیلی این مجموعه در سال ۹۲ متحل شدند، اشاره کرده و میگوید: «شهرستان قروه دارای معادن طلا، مرمر، آهن، پوکه و قطب کشاورزی است، اما در آن کار وجود ندارد.»
وی ادامه میدهد: «معدود فرصتهای شغلی نیز که وجود داشت، مانند فولاد زاگرس با بیتدبیری از دست رفته است و اکنون اکثر جوانان بیکار این شهرستان مجبور به مهاجرت به تهران یا استانهای دیگر شدهاند.»
نماینده کارگران بیکار شده فولاد زاگرس افزود: «طبیعی است که این مهاجرتها و کار کردن دور از خانواده و شهر محل تولد، خطرات و سختیهای بسیاری را به دنبال خواهد داشت.»
وی به نمونه دیگری از این حوادث اشاره کرده و میگوید: «در حادثه آتشسوزی یک ترهبار که چند سال قبل در تهران رخ داد نیز یک کارگر قروهای جان خود را از دست داد.»
او در ادامه، از سوءمدیریت و ناکارآمدی مسئولان معترض است و میگوید: «مسئولان به فکر اشتغال جوانان در نقاط محروم کشور نیستند، در حالی که اگر از ظرفیتهای موجود در هر منطقه استفاده شود، هیچ جوانی مجبور به مهاجرت نمیشود و شاهد این حوادث دردناک نخواهیم بود.»
وی افزود: «اما متاسفانه نه تنها برای جوانان منطقه اشتغالزایی صورت نمیگیرد، بلکه فرصتهای شغلی کمی که وجود دارد را از بین میبرند.»
وی مجددا به وضعیت کارگران بیکار شده فولاد زاگرس اشاره کرده و میگوید: «کارگران بیکار شده فولاد زاگرس، یا در میادین ترهبار و میوه در تهران کارگری میکنند و یا در جادههای خطرناک و کوهستانی مشغول مسافرکشی هستند؛ تعدادی نیز هیچ منبع درآمدی نداشته و بیکار هستند.»
وی به نگرانیهای خانواده کارگران پرداخته و میگوید: «خانواده بسیاری از کارگران در قروه هستند که نانآور آنها چند هزار کیلومتر دورتر مشغول به کار هستند و رنج دوری و نگرانیهای بسیاری را متحمل میشوند.»