خانوارهای ایرانی برای خرید سرپناه با مشکل مواجه‌اند. علت اصلی را باید در افزایش قیمت مسکن جستجو کرد. این موضوع باعث رشد اجاره‌نشینی در شهرهای ایران شده است. جمعیت اجاره‌نشین شهری از ۲۱ درصد در سال ۷۵ بیست و یک درصد بوده و در سال ۹۵ با ۱۶ درصد رشد، به ۳۷ درصد رسیده است.
در این مدت، علاوه بر رشد جمعیت اجاره‌نشین ، قیمت مسکن نیز شانه به شانه تورم و کاهش ارزش ریال، رشد داشته است. در تهران قیمت مسکن از اواخر سال ۱۳۹۲ تاکنون ۳.۷ برابر شده که بسیار به افرایش ۴ برابری نرخ دلار نزدیک است.
متوسط قیمت هر متر آپارتمان در تهران در فاصله (سال‌های ۱۳۷۰ تا ۱۳۹۷) حدود ۲۳۲ برابر و متوسط قیمت کالاها و خدمات مصرفی بر اساس شاخص قیمت مصرف‌کننده حدود ۱۲۸ برابر شده است.
پیشتر مرکز آمار ایران نرخ تورم ۱۲ ماهه منتهی به اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۸ را ۳۴.۲ و تورم نقطه به نقطه اردیبهشت ۹۸ را نسبت به ماه مشابه سال گذشته به بالای ۵۲ درصد اعلام کرد.
آمار بانک مرکزی نشان می‌دهد که قیمت مسکن در یک سال اخیر افزایشی ۱۱۲درصدی داشته و ریال نیز از ابتدای سال گذشته ۷۰ درصد ارزش خود را از دست داده است.
برخی از کارشناسان اقتصادی، مدت انتظار برای خرید مسکن را ۳۳ سال می‌دانند و ۶۰ تا ۷۰ درصد از مردم ایران توان خرید مسکن ندارند.
رکود بازار مسکن، حاشیه‌نشینی و ساخت خانه‌های غیراستاندارد
به گفته یک کارشناس اقتصاد مسکن: «رکود بازار مسکن در نهایت منجر به انباشته شدن تقاضاها و در نتیجه افزایش حاشیه‌نشینی و ساخت خانه‌های غیراستاندارد می‌شود.»
نه تنها تورم و کاهش ارزش پول ملی، بلکه تحلیل‌گران عوامل کلانی مانند سیاست‌های مسکن و شهرسازی دولت، سیاست‌های بانکی، نرخ رشد جمعیت، وضعیت اقتصادی کشور و قوانین حاکم را در مسئله مسکن دخیل می‌دانند.
آخرین دیدگاهها