با تصمیم جدید وزارت جهاد سازندگی مبنی بر تهاتر دام‌های کشور با نهادههای دامی، نابودی کامل صنعت دامداری کشور قطعی شد. ساداتی‌نژاد نام این تصمیم جدید دولت رئیسی را حمایت از تولید کننده‌های بخش دامی کشور نامید.
سیدجواد ساداتی‌نژاد وزیر جهاد سازندگی دولت رئیسی، روز ۲ تیر‌ماه ۱۴۰۱، در نشست شورای اداری شهرستان مانه و سملقان شرکت کرد. وی در این نشست اعلام نمود که دولت تصمیم گرفته است که برای حمایت از تولید‌کننده‌های دامی کشور، اقدام به تهاتر دام با نهادههای دامی نماید. وی چنین طرحی را موجب آرامش دامداران کشور نامید.
دام‌های زنده کشور به کشورهای همسایه صادر می‌شوند
قبل از اینکه ساداتی‌نژاد بخواهد از چنین طرحی رونمایی نماید، صادرات دام‌های زنده کشور به کشورهای همسایه در جریان بود. دامداران استان‌های غربی کشور به دلیل نداشتن نهاده و چراگاه، مجبور به فروش گوسفندانشان به کشور عراق بودند. در جنوب کشور، روزانه صدها رأس گوسفند در کشتی‌های بزرگ بارگیری شده و به کشورهای حاشیه خلیج ارسال می‌شد.
گاوداران کشور ما‌ه‌ها است که از نداشتن چراگاه و نهادههای دامی در رنج هستند. آنها می‌گویند گاو‌هایشان روز به روز لاغرتر و در معرض مبتلا شدن به انواع بیماری‌ها هستند. به دلیل گرانی‌های بی‌حد و حصر و تورم موجود در کشور، قیمت گوشت قرمز به شدت بالا رفته است. اما دولت حاضر نیست دام‌ها اعم از گاو یا گوسفند را به قیمت مناسب از دامدار بخرد. به همین دلیل دلالان وارد شده و گاو‌های لاغر ما را خریده و به کشورهای حاشیه خلیج فارس صادر می‌کنند. گویی تصمیم گرفته شده که ریشه صنعت دامداری کشور را از بیخ و بن برکند.
دولت قادر نیست حتی علوفه دام‌های کشور را تأمین نماید
در سال ۱۴۰۰ دامداران کشور به دلیل نبود نهادههای دامی به شدت متضرر شدند. مرغداری‌های بسیاری تعطیل گشته و هزاران هزار قطعه جوجه یک‌روزه در گودال‌ها دفن شدند. هزاران هزار دام گوسفندی به کشورهای همجوار صادر شدند. گاوداری‌های کشور به دلیل نبود نهاده، دام‌های مولد خود را به کشتارگاه‌ها روانه کرده و یا توسط دلالان به خارج صادر شدند.
مشکل کمبود و گرانی نهادههای دامی نه تنها برطرف نشده که بر شدت آن نیز افزوده شده است. گفته‌های وزیر جهاد سازندگی نیز مؤید این واقعیت است که مشکل کمبود نهاده دامی کشور برطرف نشده و نیاز به واردات آن می‌باشد.
طرح تهاتر دولت، طرحی برای نابودی کامل صنعت دامداری کشور است
اما طرح تهاتر که وزارت جهاد سازندگی دنبال می‌کند، نه تنها به دامداران کشور کمک نمی‌کند که موجب نابودی کامل صنعت دامداری کشور می‌باشد.
در شرایط کنونی، صنعت دامداری ایران پاسخگوی نیاز گوشتی جمیعت ۸۳ میلیونی ایران نیست. اگر قرار بر حمایت از دامداران بود، دولت باید برای کمک به دامداران بایستی نهاده را با ارز ترجیهی بدست دامداران می‌رساند تا مجبور نباشند دام‌های مولد خود را ذبح کرده و یا صادر نمایند. وظیفه دولت است که واردات نهادههای دامی را تضمین می‌کرد و نمی‌گذاشت کشتی صنعت دامداری کشور به دلیل نبود نهاده به گل بنشیند.