کارگران کارخانه فولاد قزوین بایستی هزینه‌های بازنشستگی سخت و زیان‌آور را از جیب خود پرداخت کنند. این در حالی است که ۴درصد هزینه‌های بازنشستگی سخت و زیان‌آور برعهده کارفرما است. اما مسئولین کارخانه به کارگران گفته‌اند، به دلیل مشکلات مالی امکان این کار را ندارند و کارگران بایستی چند سال در انتظار بازنشستگی بمانند.
یکی از کارگران کارخانه فولاد قزوین در این رابطه می‌گوید:
«به دلیل کمبود منابع مالی و سایر مشکلات، کارفرما فعلا پرداخت هزینه بازنشستگی پیش از موعد کارگران مشمول قانون مشاغل سخت و زیان‌آور، را برعهده نمی‌گیرد و ما کارگران مسئولیت پرداخت آن را برعهده داریم.
این در حالی است که کارفرما برای بازنشستگی کارگران طبق قانون مشاغل سخت و زیان‌آور بایستی ۴درصد هزینه‌های بازنشستگی کارگران را به سازمان تامین اجتماعی پرداخت کند. اما با ادعای مشکلات مالی از پرداخت ۴درصد هزینه‌ها خودداری کرده و آنرا به سال‌های آینده موکول می‌کند. به این ترتیب کارگران برای دریافت حقوق بازنشستگی خود بایستی چند سال انتظار بکشند.
به گفته کارگران کارخانه فولاد قزوین بسیاری از آنها که ۳ تا ۴ سال پیش بازنشست شده‌اند، با فروش لوازم زندگی‌شان مبلغی بین ۲۰ تا ۳۰ میلیون تومان تهیه کردند؛ اما کارگرانی که امسال بازنشسته شوند، بایستی ۶۰ تا ۷۰ میلیون تومان از جیب خود هزینه کنند. با توجه به وضعیت وخیم اقتصادی این امکان برای کارگران وجود ندارد.
یکی از کارگران کارخانه فولاد قزوین در رابطه با علت پرداخت نشدن هزینه‌های بازنشستگی می‌گوید:
«چندین سال است به دلیل مشکلاتی که در کارخانه فولاد قزوین ایجاد شده، این واحد از سوی اداره ورشکستگی به چند شرکت بهره‌بردار واگذار شده است. بنابراین طبق قانون کارفرمای اصلی ضامن اجرای تعهدات پیمانکار در قبال کارگران است و باید همه مطالبات کارگران ازجمله ۴ درصد سخت و زیان‌آور را از پیمانکار وصول کند.»
کارفرمای اصلی بدلیل رانت و حمایت لابی‌های قدرت، توان دور زدن قانون را دارد. بهمین دلیل، اغلب پیمانکارانی که در این کارخانه فعالیت می‌کنند از پرداخت دیون کارگران خودداری می‌کنند. این در حالی است که طبق قانون تامین اجتماعی مسئولیت پرداخت هزینه‌های یاد شده برعهده کارفرمای اصلی است و خودداری از آن غیرقانونی است.
اعمال غیرقانونی کارفرما با حمایت لابی‌های قدرت
کارفرماها با استفاده از رانت و حمایت لابی‌های قدرت از پرداخت دستمزد و سایر مزایای کارگران خودداری می‌کنند. پرداخت ۴ درصد هزینه بازنشستگی یک نمونه آن است. پرداخت نکردن این هزینه‌ها به معنی استثمار دوچندان کارگران است. کارفرما همه روزه دسترنج کارگران را به سرقت می‌برد. اما زمانی که بایستی اندک هزینه‌ای برای بازنشستگی کارگران پرداخت کند، مدعی مشکلات مالی می‌شود.
وضعیت کارگران کارخانه فولاد قزوین یک نمونه از این استثمار دوباره است. کارگران در این سال‌ها بخوبی دریافته‌اند، تنها با اعتراض و اعتصاب است که می‌‌توانند به حقوق خود دست یابند. به همین دلیل، کارگران همواره در اعتراضات گسترده این سال‌ها نقش فعالی داشته‌اند.