اعتراض کارگران معدن زغال سنگ البرز شرقی به شرایط دشوار شغلی و دستمزد پایین در زمانی مطرح میشود که آنها در وضعیت گرمای هوای تابستان و کار در سختترین شرایط و با کمترین دستمزد در اعماق زمین، از یک آبسردکن در این واحد معدنی محروم هستند.
کارگران معدنچی شاغل در واحد زغال سنگ البرز شرقی که به صورت قرار دادی و با کمترین میزان دستمزد دریافتی مشغول بهکار هستند، نسبت به شرایط دشوار شغلی خود معترض هستند و میگویند: «حداقلهای رفاهی در این گرمای تابستان برای ما فراهم نیست.»
آنچه که اعتراض کارگران معدن را برجسته ساخته است؛ در این گفته آنها منعکس میشود که «دستکم ۴۰ سال از آغاز فعالیت تولیدی این واحد معدنی میگذرد؛ اما در طول این مدت این واحد بزرگ معدنی فاقد دستگاه خنککننده آب برای کارگران بوده است.»
اعتراض کارگران معدن در شرایطی صورت میگیرد که آنها برای تامین آب مورد نیار خود از آب شیر استفاده میکنند که بسیار گرم و غیرقابل تحمل است. آنها در توصیف این وضعیت میگویند: «بعد از یک شیفت کاری سخت وقتی از زیرزمین به رختکن میآییم، حتی یک لیوان آب سرد برای نوشیدن نیست و مجبوریم به آب گرم شیر قناعت کنیم.»
شایان یادآوری است که کارگران معدن در بسیاری از کشورهای دنیا به دلیل سهم بالایی از خطر و فشار کار که متوجه آنها است، از امتیازهای ویژه رفاهی برخوردارند؛ در حالیکه کارگران معدن در کشور ما برای نوشیدن آب خنک هم باید دست به اعتراض بزنند.
این کارگران معتقدند که « تعبیه دستگاه آبسرکن حداقل خواسته یک کارگر معدنچی برای تامین آب مورد نیاز بدنش است که نه در کارگاهها ، نه در رختکن و نه در واحد غذاخوری وجود ندارد و فقط در برخی از روزها در رستوران، قالبهای یخ غیربهداشتی، گذاشته میشود.»
این در حالی است که این کارگران چندین بار به امید نصب آبسرکن به واحد اداری معدن مراجعه کردهاند؛ اما درمورد نصب آن هنوز پاسخی دریافت نکردهاند. معاون معدنی شرکت البرز شرقی میگوید «تامین امکانات رفاهی کارگران در شرکت البرز شرقی، حائز اهمیت است».
اما قنبری نمی گوید که اگر این موضوع حائز اهمیت است چگونه است که تا کنون حل نشده است. آیا واقعأ دولتی که بودجهاش را صرف آبادانی عراق و یمن و سوریه و لبنان میکند و بسیار سخاوتمندانه تمام منابع ثروت ایران را به هدف بقای خودش در سایر کشورها هزینه میکند از عهده تأمین آبسردکن برای ۶۰۰ کارگر معدن در این گرمای تابستان عاجز است؟ مسلمأ که خیر؛ میزان دزدی و چپاول در سطح مدیریتها اجازه تأمین حداقل امکانات رفاهی را برای کارگران و برای سایر اقشار مردم ایران فراهم نمیکند.
یادآوری میشود که شرکت البرز شرقی حدود ۵۵ معدن در استان سمنان را تحت پوشش خود دارد.