مهمترین نگرانی کارگران معدن مس سرچشمه ، ۳۰۰کارگر قراردادی با دست‌کم ۱۲ سال سابقه که از طریق شرکت پیمانکاری آریاناران در معدن مس سرچشمه مشغول کارند، تامین امنیت شغلی است.
این کارگران زحمتکش که پاییز سال ۹۴ برای پیگیری خواسته‌های خود دست‌کم چند نوبت به وزارت صنعت، معدن و تجارت و نهاد ریاست جمهوری در تهران آمده بودند، گفتند: بعد از تجمع اعتراضی کارگران قراردادی آریاناران مس سرچشمه در تهران، هنوز بخش اصلی مطالبات‌شان که مربوط به وضعیت استخدامی آن‌ها می‌شود، در وضعیت مبهم قرار دارد.
کارگران معدن مس سرچشمه در مورد مشکلات استخدامی خود گفتند: در حال حاضر از جمله مشکلاتی که داریم دستیابی به وضعیت استخدامی (تبدیل قرارداد از پیمانی به مستقیم) است که هنوز بعد از گذشت ۳ سال محقق نشده است. مشکل دیگر کارگران قراردادی در زمینه پوشش بیمه تکمیلی است. بیمه تکمیلی کارگران قراردادی نسبت به کارگران رسمی از پوشش و تعرفه‌های کمتری برخوردار است.
آن‌ها در این‌باره گفتند: نگرانیم که به دلیل بی‌ثباتی قرارداد کار، امنیت شغلی‌مان هر لحظه در معرض تهدید قرار بگیرد.
استخدام « قراردادی» یا برده داری نوین
واقعیت این است که استخدام کارگران به صورت «قراردادی» در جمهوری اسلامی همان «برده داری» مدرن است
شیوه استخدام کارگران به صورت «قراردادی» همان «برده داری» است که صاحب برده هر کاری که بخواهد می‌تواند در هر زمان علیه برده انجام می‌دهد و قانون هم از برده دار حمایت می‌کند!!!!
وقتی به اوضاع بحرانی اقتصادی حاکم بر ایران نگاه کنیم. شرایطی که طی آن کارخانه‌های پر سابقه یکی پس از دیگری ورشکست شده و از دور خارج می‌شوند و کارگرانشان به خیل میلیون‌ها کارگر بیکار دیگر می‌پیوندند.
در چنین شرایطی که کارگر یا همان برده دوران می‌داند وقتی از این کارگاه یا کارخانه بیرون برود؛ باید از خط فقر به خط بقا سقوط کند؛ تلاش می‌کند که هر طور شده در همان کارگاه و کارخانه بماند و تن به تحمیل هر شرطی بدهد که از
برای همین کارگران ایران از جمله کارگران معدن مس سرچشه همیشه زیر مهمیز اخراج و نداشتن امنیت شغلی بسر می‌برند.
آینه روز
