روز یک‌شنبه ١۵ بهمن‌ماه، جمعی از تشکل‌های دانشجویی و دانش‌آموزی از دانشگاه‌های مختلف سراسر ایران همزمان با سفر ندا النشیف، کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد نامهای سرگشاده خطاب به این مقام سازمان ملل متحد منتشر کرده و ضمن اشاره به قتل حکومتی سپهر شیرانی، دانشجوی ١٩ ساله‌ی بلوچ در بازداشتگاه سپاه پاسداران و «حکومت جنایتکاران» خطاب کردن جمهوری اسلامی، نوشتند که ما شک نداریم حکومت در تلاش است تا با سوءاستفاده از حضور شما در ایران، روی جنایت‌های متعددش سرپوش بگذارد و خواستار ملاقات وی با با زندانیان زندان‌های تهران، کوردستان، سیستان و بلوچستان و خوزستان، خانوادههای دادخواه، آسیب‌دیدگان، دانشجویان اخراجی و تعلیق شده و.. شدند.
در این بیانیه با خطاب کردن جمهوری اسلامی به عنوان رژیمی اشغالگر و متجاوز، آمده است: صدای ما دانشجویان و میلیون‌ها نفر از مردم تحت ستم و سرکوب در ایران را در شرایطی می‌شنوید که رژیم جمهوری اسلامی امروز توسط ما و اکثریت مردم به عنوان یک رژیم قاتل، متجاوز و اشغالگر شناخته می‌شود، ما در حال مبارزه هر روزه با این حکومت هستیم، مبارزه در ابعاد مختلفی که از حق پوشش تا حق زندگی را شامل می‌شود.
حکومتی که درباره‌ی آن صحبت می‌کنیم، حکومت جنایتکاران است. جنایت و ارتکاب به قتل شهروندان در خیابان به وسیله گلوله‌ی جنگی، نابینا کردن چشم معترضان و به خصوص معترضان زن به صورت هدفمند با گلوله ساچمه‌ای، تجاوز به کودکان و زنان در زندان‌ها، اعدام مخالفین و معترضان سیاسی، تحمیل حجاب اجباری به زنان به زور شلاق و ضرب و شتم و بسیاری دیگر که یاد کردن از تمام آن‌ها در این نامه ممکن نیست، همه و همه اتفاقاتی است که ما، روز و شب‌مان را بویژه در ۱۶ ماه گذشته با آن‌ها سپری کرده‌ایم.
آنچه که این ادعای ما را تأیید می‌کند، این است که حتی در طول نگارش نامه‌ی حاضر رو به شما و جمع‌آوری امضا از جمع‌های مبارز دانشجویی، متأسفانه خبردار شدیم که سپاه پاسداران جمهوری اسلامی یک دانشجوی معترض به نام سپهر شیرانی که به دلیل فعالیت در اینستاگرام در بازداشت اطلاعات سپاه بوده، به قتل رسانده و برای خودکشی وی در بام خانه خانواده‌ی ایشان صحنه‌سازی کرده است!
در ادامه‌ی بیش از چهار دهه سرکوب، طی ۱۶ ماه گذشته از آغاز انقلاب «زن زندگی آزادی»، رژیم اسلامی حداقل ۱۸ تن از معترضان را به شکل وحشیانه‌ای اعدام کرده و ده‌ها نفر دیگر را نیز در صف اجرا و یا دریافت حکم اعدام قرار داده است.
رژیم اسلامی اخیراً هفت انسان دیگر را به نامهای داوود عبداللهی، فرهاد سلیمی، محمد قبادلو، پژمان فاتحی، محسن مظلوم، محمد فرامرزی و وفا آذربار را علیرغم اعتراض مردم در داخل و خارج از ایران، با چوبه‌‌ی دار به قتل رساند.
این در حالی است که ما شک نداریم حکومت در تلاش است تا با سوءاستفاده از حضور شما در ایران، روی جنایت‌های متعددش سرپوش بگذارد.
ما از شما و سازمانتان توقع داریم که هیچ اعتمادی به حکومتی که خود سازمان‌دهنده‌ی تمام این جنایت‌ها است، نداشته باشید. شما با رسوا کردن این جنایت‌ها رو به مجامع بین‌المللی، به نوبه‌ی خود می‌توانید نقش مؤثری در تغییر این وضعیت ضدانسانی در ایران ایفا کنید.
لذا درخواست ما از شما به این شرح است:
ما خواهان این هستیم که شما با زندانیان سیاسی که در زندان‌های تهران، کوردستان، سیستان و بلوچستان و خوزستان هستند و یا خانوادههای زندانیان سیاسی؛ دیدار داشته باشید.
ما خواهان دیدار شما با خانوادههای محکومین به اعدام که خطر اجرای حکم تهدیدشان می‌کند و دیدار خصوصی با وکلای انتخابی آن‌ها (متأسفانه بسیاری از زندانیان در ایران حق انتخاب وکیل ندارند!) در محیط امن هستیم.
ما خواهان دیدار شما با خانوادههای دادخواه که عزیزانشان توسط جمهوری اسلامی به قتل رسیدهاند، بویژه خانواده مهسا/ژینا امینی، خانواده آرمیتا گراوند و سایر خانوادههای جانباخته انقلاب «زن زندگی آزادی»، خیزش آبان ۹۸ و هواپیمای اوکراینی در ایران هستیم.
ما خواهان دیدار شما با آسیب‌دیدگانی که با شلیک و یا شکنجه‌ی ارگان‌های سرکوب و امنیتی جمهوری اسلامی دچار نقص عضو و آسیب جسمی و روانی شده‌اند و یا مورد تجاوز قرار گرفته‌اند هستیم.
ما خواهان دیدار شما با دانشجویان و دانش‌آموزان محروم از تحصیل و آسیب‌دیده در جریان انقلاب «زن زندگی آزادی» و معلمان هستیم.
ما می‌خواهیم که حضور شما در ایران همراه باشد با دیدار شما با افرادی که شاکیان اصلی جمهوری اسلامی هستند و مورد سرکوب سیستماتیک این رژیم جنایتکار قرار دارند.
امضا کنندگان: تشکل دانشجویان پیشرو، نهاد آزادی‌خواهان دانشگاه تهران شمال، تشکل آزادی‌خواهان بهشتی، تشکل آزاداندیشان جندی‌شاپور، جمعیت صدای آزاد دانشگاه (هنر اصفهان)، نهاد مستقل دانشجویان دانشگاه آزاد اصفهان، اتحاد دانشگاه صنعتی اصفهان، اتحاد دانشجویان دانشگاه الزهرا، تشکل دانش‌آموزان انقلابی تهران، دانشگاه اصفهان، دانشگاه علوم پزشکی اورمیه، دانشگاه شیراز
کانون نویسندگان ایران: گزارش یک هفته سرکوب
گزارش کانون نویسندگان ایران از یک هفته سرکوب