حمله‌ی اسرائیل به‌ایران، منطقه را وارد مرحله‌ی بحرانی جدیدی کرده‌است. بحرانی‌که می‌توانست به‌یک جنگ فرسایشی طولانی‌مدت تبدیل شود ولی بعد از ۱۲ روز گویا به‌صورت موقت خاتمه یافته‌است. واقعیت این‌است که با شروع هر جنگی تحولاتْ با سرعت بسیار بیشتری به‌پیش می‌رود و به‌محض گسترش جنگ، بازگشت به‌دوران پیشاجنگ برای طرفین درگیر بسیار سخت خواهد شد. برخلاف تصوری که جریان راست میانه و موسوم به برانداز با اسرائیل درمیان گذاشته‌است، که‌با بمباران محدود ایران، مردم در شهرهای ایران به‌سرعت به‌میدان می‌آیند و با یک رژیم‌چنج که محصول بمباران موضعی‌ست، مدافعان فاشیسم صهیونیستی را به‌قدرت می‌رسانند، سر اسرائیل بی‌کلاه ماند و جریان سلطنت‌طلب و راست برانداز که زباله‌ها و زاییده‌های رژیم فاشیست اسلامی و رژیم اقتدارگرای سلطنتی هستند، به اهداف خود نرسیدند. حالا ناامیدتر از هر زمانی بار دیگر سرشان به‌سنگ خورد و بار دیگر سیاست علیه جنگ، علیه سرمایه‌داری فاشیستی و لیبرالی،در دفاع از انقلاب و سوسیالیسم سرمایه‌گذاری‌شان بر روی اسب بازنده به‌شکست انجامید.

این تصور، که با شروع جنگْ مردم به‌خیابان می‌ریزند، به‌حدی از واقعیت دور است، که می‌توان آن‌را در حد جنون قلمداد کرد. مساله‌ی حقیقی این است، که اسرائیل به‌عنوان سگ زنجیری امپریالیسم غرب به‌جان مردم منطقه انداخته‌شده و تنها دولتی‌ست که می‌تواند به‌هر کشوری حمله کند بی‌که از جانب کشورهای امپریالیستیِ به‌ظاهرْ مدافع «دمکراسی» مورد قضاوت قرار بگیرد. مقابله با اسرائیل تقریبا برای دولت‌های استعمارگر غربی به‌یک پدیده‌ی غیرقابل تصور تبدیل شده‌است. گویا بعد از هولوکاست هیچ کس نباید و نمی‌تواند تبهکاری رژیم فاشیست اسرائیل را نقد کند و اسرائیل به‌عنوان یک رژیم استعمارگرِ مدافع آپارتاید حق دارد دست به‌هر جنایتی بزند، بی‌که کسی اجازه داشته‌باشد، این جنایت را زیر سوال ببرد و یا این جنایات را با جنایت‌های نازی‌ها مقایسه کند.

حمله‌ی اسرائیل به‌ایران تلاشی بزدلانه اما کاملاً هدفمند، اگرچه برای خیلی‌ها غیرمنتظره اما چندان هم دور از انتظار نبود. این حمله دقیقاً با انگیزه‌ی انحراف اذهان عمومیِ توده‌های مردم جهان در قبال یکی از بزرگ‌ترین تبهکاری‌های قرن و جنایات بشری از هولوکاست تا امروز، یعنی جنوساید مردم غزه بوده‌است. اسرائیل از هفتم اکتبر ۲۰۲۳ تا امروز با اعلام جنگِ مطلق در مفهوم فاشیستیِ «کارل شْمیتی‌اش» شهر چندمیلیونی غزه را با خاک یکسان کرده‌است. ده‌هاهزار انسان که‌بخشی از آنان کودکان هستند را سلاخی کرده‌است و «گرسنه‌نگه‌داشتن» را به‌عنوان یک سلاح جنگی علیه مردم فلسطین استفاده کرده‌است. اسرائیل بارها و بارها در روزها و ماه‌های اخیر به‌مردم بی‌دفاع و گرسنه‌ی غزه که برای یک لقمه غذا در صف‌های طولانی ایستاده‌اند به‌شکل مسلحانه حمله کرده‌است و مردم گرسنه را سلاخی کرده‌است. اسرائیل کودکان فلسطینی را در چادرهای پناهجویان زنده‌زنده آتش زده و اتفاقاً امکان مقایسه‌ی این تبهکاری با هولوکاست را بیش‌از هر زمانی تبدیل‌به ‌امر واقع کرده‌است.

حسن معرفی پور