گسترش جنبش مطالباتی و افزایش امکان شکل گیری شبکه های همگرایی

تجمع و راهپیمایی اعتراضی بازنشستگان فولاد و معدن در اصفهان، اعتصاب رانندگان ماشین های آبرسان در رباط کریم، تجمع و اعتراض کارگران پیمانی آب و فاضلاب شوش برای دریافت مزد معوقه، راهپیمایی و تجمع اعتراضی گسترده نیروهای پیمانکاری شرکت نفت و گاز گچساران، راهپیمایی و تجمع اعتراضی بازنشستگان تأمین اجتماعی در شوش مقابل اداره تأمین اجتماعی، تجمع بازنشستگان فولاد کرمان، تجمع اعتراضی بازنشستگان فولاد و معدن در تهران، تجمع اعتراضی بازنشستگان کرمانشاه مقابل اداره تامین اجتماعی، تجمع و راهپیمایی اعتراضی سراسری بازنشستگان  تامین اجتماعی در مقابل اداره کل این سازمان در اهواز، تجمع بازنشستگان تامین اجتماعی ومخابرات در تهران، تجمع مرغداران اردبیل در اعتراض به نابرابری قیمت‌ها مقابل جهاد کشاورزی و اعتراض سهامداران سیمان بیارجمند مقابل فرمانداری شاهرود بخشی از اخبار اعتراضات در جنبش مطالباتی در روز یکشنبه ۱۸ خرداد ۱۴۰۴ است که در شبکه های اجتماعی بازتاب یافته اند.

درآمیزی بحران آب، بحران سیستم تامین انرژی، ناکارایی های فلج کننده سیستم مدیریتی و فساد ساختاری لاعلاج آن، با بحران اقتصادی و تشدید ناامنی اجتماعی، در شرایط ماندگاری سایه شوم جنگ زمینه های رشد و گسترش جنبش مطالباتی را فراهم کرده است.

مرور خبرها و گزارش های شبکه های اجتماعی در زمینه جنبش مطالباتی در روزهای اخیر نکات مهمی را نشان می دهد که شایسته توجه است.

شاهدیم که بر شمار گروهها و لایه های مطالبه گری که اعتصاب و اعتراض خیابانی را چاره پیگیری خواست های صنفی خود می بینند افزوده شده است. کافیست به برجسته ترین و مهم ترین این لایه ها مانند کامیون داران و رانندگان جاده ای و همچنین نانوایان اشاره کرد. رانندگان کامیون اعلام کرده اند که اگر تا بیستم خرداد به مطالبات آنان رسیدگی نشود، موج دوم اعتراضات خود را آغاز خواهند کرد. البته مساله صرفا پیوستن این رانندگان و نانوایان به اعتراضات بازنشستگان، معلمان، کارگران و پرستاران که به تناوب و در فرصت های زمانی مختلف و با ضرباهنگ متفاوت اعتراض می کنند نیست، بلکه در شرایط غلبه کامل رویکرد سرکوب بر هر وجه دیگری (نظیر پاسخگویی به مطالبات معترضین) در سیاست حاکمیت، عملا شاهد عملکرد منطق نبرد موضعی طبقاتی در رویکرد بخش های مختلف جنبش مطالباتی هستیم. رعایت توازن قوا در شیوه های مطالبه گری، آمادگی برای پیگیری مطالباتی در موج های متفاوت اعتراضی و درک مطالبه گری به مثابه یک رویاروئی پراُفت و خیز و متداوم، پرهیز از شکاف های افقی در درون «خانواده» مطالبه گران به خاطر خرده تفاوت های طبیعی خاستگاهها و ظرفیت ها و شکل دادن به همسویی ها و همگرایی های اعتراضی، همچنین رویکرد مبتنی بر جذب حداکثری همبستگی طبقاتی در میان همسرنوشتان وجوه مهم درهم تنیده این نبرد است.

البته تنها کامیونداران و نانوایان نیستند که با ورود به اعتراضات خیابانی عمق و دامنه بیشتری به جنبش مطالباتی داده اند. کافیست در نظر داشته باشیم که در یک هفته اخیر چند حرکت اعتراضی در میان نیروهای ارکان ثالث شرکت بهره برداری نفت و گاز گچساران، کارگران پروژه ای فاز چهارده پارس جنوبی و شرکت نفت فلات قاره منطقه عملیاتی سیری صورت گرفته است. بخش نفت و گاز و پتروشیمی اکنون بخش مهمی از جنبش مطالباتی کنونی را تشکیل می دهد.

نکته مهم این است که هر چه بر شمار گروههایی که برای پیگیری مطالبات خود راه اعتصاب و اعتراض را برمی گزینند افزوده می شود، نه تنها وزن جنبش مطالباتی به عنوان یک نیروی تاثیرگذار در کنشگری مستقل طبقاتی بیشتر می شود؛ بلکه امکانات و ابزارهای شکل گیری شبکه هایی که اساس را بر فصل مشترک های پایدار مطالباتی میان لایه های مختلف مطالبه گر قرار می دهند، نیز افزایش می یابد.

حضور گروههای جدید؛ خاصه گروههایی که اعتراضات و اعتصابات آنها نقش حساسی در فلج کردن کارکردهای مهم و حیاتی برای مجموعه حاکمیت دارند، مشوق عموم مطالبه گران برای حضور بیشتر در اعتراضات خیابانی است. افزایش محسوس دامنه شرکت کنندگان در اعتراضات یکشنبه های بازنشستگان در شهرهایی مثل اصفهان، کرمانشاه، شوش و اهواز موید همین نکته مهم است.

ایجاد کارگروه های همگرایی مطالباتی در سطوح محلی و منطقه ای برای گسترش دامنه مشارکت در اعتراضات گام عملی مهمی در مسیر زمینه سازی اعتراضات سراسری مزد و حقوق بگیران است.